Vrijwilligerswerk, wie heeft dat nu niet op zijn wishlist staan? Nou wij wel. Natuurlijk kunnen we research gaan doen op internet maar het is veel leuker om een ervaringsdeskundige aan het woord te laten. Vandaag vrijwilligersliefhebber Sarah aan het woord over haar ervaringen in het Afrikaanse Malawi. Kijk je mee?
Sarah is een jong en ondernemende dame die graag iets voor anderen doet! In haar dagelijks leven studeert ze in Leiden en danst ze graag. De afgelopen jaren heeft ze wel twee hele bijzondere reizen gemaakt naar het mooie Afrika. Tijd om haar wat vragen te stellen!
Wat was je reden om vrijwilligerswerk te gaan doen?
In 2014 ben ik voor het eerst als vrijwilliger op reis geweest naar Ghana, in Afrika. In 2016 heb ik nogmaals zo’n reis gemaakt, toen ging ik naar Malawi. De reden dat ik vrijwilligerswerk in Afrika wilde doen, was vooral omdat het een nieuw, spannend avontuur was. Zonder ouders, met een groep Nederlandse jongeren, naar een nieuw werelddeel en naar een land met een hele andere cultuur. Daadwerkelijk het opgehaalde geld naar de mensen toe brengen en ze echt helpen was ook een grote reden om vrijwilligerswerk te gaan doen.
Hoe ben je tot de keuze gekomen om naar Malawi te gaan?
Doordat mijn eerdere reis naar Ghana, ben ik verliefd geworden op Afrika. Wat een mooi werelddeel is het, met zulke gastvrije en vriendelijke mensen. De keuze was snel gemaakt, Malawi staat namelijk bekend als het warme hart van Afrika.
Wat heb je gedaan in Malawi?
Ik ben op reis geweest met de organisatie World Servants. Met deze organisatie ga je drie weken lang naar een klein dorpje in een arm land, in mijn geval Ghana en Malawi. Daar ga je woningen, een school of latrines bouwen. In Malawi was het doel om twee woningen voor leraren te bouwen, zodat de overheid leraren naar het kleine dorpje stuurt. Ook gingen we in contact met de bewoners, namelijk op huisbezoek en meehelpen op het land. Zo leerden we de cultuur van dat land kennen. Elke ochtend organiseerden we een knutselochtend voor de kinderen daar, we zongen Nederlandse en Malawiaanse liedjes en ze gingen naar huis met een leuk knutselwerkje. Ik heb dus voornamelijk gebouwd aan de lerarenwoningen, maar we hadden ook uitstapjes. Zo zijn we naar een lokale markt, naar de hoofdstad en naar het grootste meer van Malawi. Kortom, genoeg cultuur en natuur van het land gezien.
Hoe heb je je voorbereid?
Als je met de organisatie World Servants meegaat, is het de bedoeling dat je zelf een geldbedrag inlegt om mee te mogen. Dit geld is bedoeld voor de woning of school die je in het land gaat bouwen. Samen met een aantal vriendinnen hebben wij acties gedaan in ons dorp om dit geld op te halen. Zo hebben we een bingo, een fietstocht en een winterwandeling georganiseerd. Maar we hebben ook brood verkocht langs de deuren en op kerstmarkten gestaan. Toen we het geld uiteindelijk bij elkaar hadden, kon de echte voorbereiding beginnen. We kregen een paklijst toegestuurd, hier stonden dingen op die je absoluut nodig had, zoals wc-papier, Deet, malaria-pillen, een klamboe en nog meer. Ik kon me nu iets beter voorbereiden, omdat ik een beetje wist wat ik kon verwachten in Afrika.
Wat is je mooiste herinnering van het vrijwilligerswerk? En je grootste nachtmerrie?
Mijn mooiste herinnering aan het vrijwilligerswerk in Malawi is dat de kinderen daar zo gelukkig en blij werden van zulke kleine dingen. Als we een high-five gaven, als we tikkertje deden, als we gingen touwtje springen, ze werden altijd blij. Maar ik zag ze ook met ons afval spelen. Dit vond ik wel het ergste om te zien. Spullen die wij aanzagen voor afval, zagen zij als nieuw speelgoed. Ze maakten bijvoorbeeld een speelgoedauto van plastic dopjes en een houtje. Hierdoor besefte je heel goed hoe luxe wij leven in Nederland en hoe blij en dankbaar de bewoners van Malawi zijn met zoiets kleins.
Kan je een gemiddelde dag vrijwilligerswerk beschrijven?
Rond 6 uur ’s ochtends kwam de zon op in Malawi en stonden we op. Er werd rijstepap voor ons gemaakt en na het ontbijt begonnen we met werken. Bakstenen verplaatsen, metselen of deuren verven. We werkten samen met de lokale bevolking. Het middageten was meestal een warme maaltijd met rijst en als we geluk hadden een stukje geit of kip. We werkten door tot 5 uur ’s middags en ’s avonds was er meestal nog een avondprogramma. Het werd al heel vroeg donker in Malawi, dus we gingen meestal ook vroeg slapen. In het weekend werden er uitstapjes georganiseerd.
Wat vond je het moeilijkst tijdens het vrijwilligerswerk?
Het moeilijkste tijdens het vrijwilligerswerk was dat je helemaal geen contact had met je familie thuis in Nederland. We mochten onze telefoon niet meenemen, wat ook wel logisch was, aangezien de bewoners daar ook geen mobiel hebben. Maar hierdoor wist je niet wat er in Nederland of met je familie speelde.
Wat is je grootste les geweest tijdens de tijd in Malawi?
Mijn grootste les is dat ik wat meer dankbaar moet zijn met kleine dingen, ook in Nederland. Omdat ik heb gezien waar de bewoners in Malawi al dankbaar voor waren, besefte ik dat ik dat ook wat vaker moest zijn.
Is er iets wat je mist uit die tijd?
Ik mis hoe eenvoudig het leven kan zijn. Drie weken zonder telefoon in Nederland zou echt een drama zijn, terwijl ik daar mijn telefoon niet eens miste.
Is er iets wat je de toekomstige vrijwilligers wil aanraden op het gebied van voorbereiding, spullen of anderen zaken?
Kijk goed naar het soort organisatie waar je voor kiest. Ik ging met een organisatie waarbij je echt een woning of school gaat bouwen, maar als je daar geen zin in hebt, zou ik eerder voor een organisatie gaan die andere soorten vrijwilligerswerk uitvoert.
Heb je verder nog iets wat onze lezers moeten weten?
Ik raad het zeker aan! Het is echt een hele mooie ervaring en hierdoor besef je ook zeker weer hoe goed je het in Nederland hebt.